Sprookje
Er was er eens een Spirituele therapeute, Ernestine genaamd, die naarstig op zoek was naar een mooi plekje in het oosten van het koninkrijk, waar zij in alle rust kon neerstrijken om mensen die dat nodig hebben bij te staan met haar wijze raad.
In haar rijkoets trok zij het hele land door op zoek naar dé perfecte plek. Welk huis het zou worden zou haar hart haar vertellen zodra ze het zag! Na een lange zoektocht zag zij een leuk huis en belde aan! Met veel bravoure opende ridder Robert de deur en leidde haar rond in het huis, maar haar hart zei “nee”. De doortastende ridder voelde de wanhoop van Ernestine en bood zijn hulp aan om voor haar te blijven zoeken naar haar droompaleisje!
Vele woningen kwamen voorbij maar Ernestine’s hart zweeg in alle talen… totdat Ridder Robert een ingeving kreeg en haar vertelde dat hij nog een woning had! Een woning aan de voet van een berg met een bos en vele dieren erom heen. Daar had Ernestine wel oren naar en ze wilde dat huis graag zien! De koets stopte voor de woning en Ernestine voelde haar hart al wat sneller kloppen. ‘Zou dit huis het misschien zijn?’ dacht ze, en ze was blij dat haar kamermeisje haar vergezelde voor morele steun. Samen betraden ze de woning en keken nieuwsgierig rond. Van binnen was het zeer verouderd en de tuin was wild maar met prachtige bloemen en een hoge berk! Ernestine ’s hart ging steeds sneller kloppen bij de gedachte welke mogelijkheden dit huis haar te bieden had! ‘DIT IS HET’ dacht Ernestine. ‘ Dit is waar ik op heb gewacht!’ en haar hart was het er helemaal mee eens! De plek…de omgeving…de mensen…het huis… alles klopte en ze voelde dat ze was thuisgekomen! Ze kocht het huis nog die zelfde avond en na maanden verbouwen en vernieuwen was haar huis veranderd in een paleis en had het weer een ‘ziel’.
Ernestine had eindelijk háár paleis gevonden in het Koninkrijk met het bos, de dieren en de berg om zich heen. Ze had een plek gecreëerd waar ze haar magie mag uitstralen naar de mensen die op haar pad komen voor hulp en raad en ze gaf die plek de naam Adali. Zonder het geduld, begrip en medeleven van Ridder Robert had Ernestine haar paleisje niet gevonden en ze is hem er tot op de dag van vandaag nog steeds dankbaar voor.
Ze leeft nu al lang en gelukkig op de Bergweg, en ben jij op zoek naar de wijze raad die zij jou kan bieden, kijk dan op haar website: www.adali.nl
En voor de nobele ridder Robert verwijst ze je door naar www.dekeujer.nl
Zo zie je maar…sprookjes bestaan echt!
